Z księżycem pod ręką - HP

 Księżyc się stresuje patrząc w nasze okna,
widzi choćby nie chciał - radość, żal, nostalgię.
Nieraz patrząc głębiej coś wyczyta w oczach,
jest rozczarowany, gdy walka jest z czasem.

Kryje swoje lico nie wiedząc co czynić,
chciałby bardzo wiele, a może tak mało.
Nieraz zawstydzony robić chce uniki
i chowa za chmurką podglądając ciało.

Więc szeptaj, nam szeptaj same czułe słowa,
a jeśli nie możesz napisz długie listy.
Łatwiej jest przy tobie bujać na obłokach,
i łatwiej po ziemi wędrować w czas przyszły.

Chciałbyś nam wyszeptać – pomyśl o mnie teraz,
jestem sam jak zawsze, a pragnę odmiany.
Chciałbyś się przytulić, zajrzeć do sumienia
i zagościć dłużej w progach naszej chaty.

Jak figowy listek zakryć pragniesz smutek,
zadbać też o przyszłość i nasze istnienie.
Rozkwitając nocą wnikasz w ludzkie dusze
i zasypiasz rankiem z wielkim utęsknieniem.
Więc szeptaj, nam szeptaj…
15.03.2014 Maria Sikorska
/muzyka - Henryk Pawełek/