Pamiętajmy o poetach

Pamiętajmy o poetach,

którzy od nas już odeszli,

podarujmy rąbek nieba

i modlitwę za nich wznieśmy.

Nie tak blisko jest do fregat,

jakby zdawać nam się mogło,

kręta droga na nich czeka,

nim dostaną się do Boga.

Nieraz cisza jak przed burzą

i niepokój im doskwiera,

lecz niebawem nas poruszą,

bo poeta nie umiera.

Tam, na górze, w innym życiu

znów napiszą dla nas wiersze,

dotkną nawet nowych szczytów

i poczują w głębi szczęście.

Teraz idą pełni wiary

niosąc bagaż swojej pracy,

i ci znani, i mniej znani

dzięki wierszom są dziś z nami.

23.08.2019

W twoim niebie

Wszystko mija, jak mijało bezpowrotnie,

a jak minie czas kolejny nikt nie powie.

Wczoraj wczasy, rarytasy i Hawaje,

teraz praca, szary dzionek i wnerwianie.

Krew się burzy będąc w centrum wielkiej ściemy,

nic to, że już lat przybyło i coś wiemy...

Nie kupimy dziś miłości za groszaki,

chociaż mówią, że za wszystko trzeba płacić.

Któż z nas zdąży swoje życie pocerować,

chociaż igłę i kordonek ma w zasobach?

Świat się śmieje, świat cudaczy za plecami,

chce pozmieniać wszystkie szyki między nami.

A ja jestem darem losu w twoim niebie,

nieraz stękam, nieraz płaczę i się śmieję.

Wiatr na barkach lubi hulać i przygniatać,

lecz nie ugnie tak do końca tego świata.

21.08.2019

Neto-mania

Znowu serce podskoczyło

czyżby tobie coś się śniło?

Pachnie dzisiaj wielkim praniem,

to doprawdy – niesłychane!

Nie siedź tyle przy laptopie,

by nie szkodzisz samej sobie.

Mamy właśnie piękne lato,

co kochanie powiesz na to?

Nie powiadam ci bajeczek,

takich, jakie dają w necie.

Wyjdź z pokoju, pobądź z bratem;

póki nam tak pachnie latem.

Już niebawem przyjdzie jesień,

sypnie deszczem, sypnie gradem...

Przemoczona i zziębnięta

będziesz szukać w świecie piękna.

Lecz czy będzie ci się chciało

nabrać werwy w swoje ciało?

Ciągle tylko – laptop, gierki -

przy nich ciacho i cukierki.

To kochanie jest niezdrowe,

nawet więcej ci dziś powiem:

życie toczy się za oknem,

nawet w czoło nieraz cmoknie.

Nie wiesz nawet jak wiatr szepcze

gdy nadchodzi zimna jesień,

jak śpiewają dla nas drzewa,

kiedy liści na nich nie ma.

Które ptaki są na zimę,

których zima znów ominie.

Co wyprawia czyżyk, sójka

gdy wyrosną dzieciom piórka.

SMS-em chcesz rozmawiać,

a gdzie kotek, mama, tata?

Co porabia twój braciszek,

czemu zgrzyty teraz słyszę?

Co dziś zjadłaś na śniadanie,

co na obiad miałaś w planie?

Czy potrafisz bez narzekań

zjeść coś, co na stole czeka?

Znów marudzisz, znów się złościsz,

toć to na urodę szkodzi!

Kiedyś będziesz także mamą,

czy tę piękną, tę kochaną?

Laptop nie jest dobrym kumplem,

choć wygląda bardzo schludnie.

Zejdź na ziemię, do znajomych,

popatrz dzisiaj w swoje strony.

Nie iluzją świat dziś żyje,

nie mrzonkami - tanim chwytem!

Trzeba czasem wyjść do ludzi,

i nie mówić, że się nudzi...

Dusza chce jedności z ciałem,

tyle daje, ile dajesz.

Nie wymagaj więc zbyt wiele,

gdy w odstawce przyjaciele.

15.08.2019