Na linii czasu

Gdybym mogła cofnąć czas

zmieniłabym wiele,

lecz nie zmienię tamtych lat,

choć patrzę za siebie.

Kiedyś czas leniwie gnał

przez pola i łąki,

chciało się szesnastu lat,

by się czuć dorosłym.

Potem bliskość dwojga ciał

przenosiła góry,

chciało się malować świat

i przyciągać tłumy.

Gdy już dzieci skradły sen

czas inaczej spojrzał;

nim się zaczął nowy dzień

– wieczór wstawał z kolan.

Moc autostrad, schodów, łez

mamy już za sobą,

a za nami blady cień

każe ruszyć głową.

Było łatwiej, to już wiem,

gdy było się dzieckiem,

lecz dorosłość wnosi sens

i prosi o jeszcze.

15.07.2020 Sikorska Maria

Aktoreczka

Dziś na scenie sobie stoi,

jak za dawnych lat

i niczego się nie boi,

nawet w gronie sław.

Czasem język się poplącze

i zabraknie tchu,

rzuca wtedy na podłogę

kilka tanich słów.

Grywa zwykle główne role,

choć nie gardzi tłem

wciąż nie walczy o koronę,

bez niej jest jej lżej.

Już nieważne co zdobędzie,

ważne co już ma...

ma na pewno swoje miejsce

i swój mały świat.

Jeśli role ktoś pomylił

lub popełnił błąd;

wie, że sława i zaszczyty

mają krótki tor.

...

W każdej chwili złej i dobrej

dajmy innym żyć,

odgrywajmy swoje role

póki starczy sił.

6.07.2020

…...........