To tylko pięć minut na bycie pośród was,
nie szukam już kluczy do bajki z dawnych lat.
Mówiłeś mi kiedyś - do przodu trzeba gnać,
nie wolno stać biernie dopóki życie trwa.
Ogarniam więc wzrokiem podniebny, nowy szlak,
zaczynam się wznosić i czuć we włosach wiatr.
Mam tylko pięć minut na taniec pośród gwiazd,
więc muszę zatańczyć najlepiej, jak się da...
Na karku wspomnienia nie poszły jeszcze spać,
potrafią przygniatać i patrzeć prosto w twarz.
Tak trudno jest czasem dokonać wielkich zmian,
a jednak zmieniamy, by częściej móc się śmiać.
Bo nasze pięć minut przemija niczym sen,
chcieć można błękitu, lecz czasem bywa czerń.
Podążam do celu po drodze, którą znam,
ty jesteś tuż obok od wielu, dobrych lat.
Tak mało nam trzeba, by cieszył każdy dzień...
dziękuję, że jesteś na dobre i na złe...
To tylko pięć minut na taniec pośród gwiazd,
więc tańcz nadal ze mną najlepiej jak się da...
15.10.2012
