W jęczmiennych łanach

Śnię o jęczmiennych łanach, a w nich czerwonych makach,

znów zbieram ich naręcza, a ty mi w tym pomagasz.

Poprowadź mnie przez jęczmień,

poprowadź i zauważ,

że jestem jaka jestem,

nie zawsze z głową w chmurach.

Niekiedy jak w obłędzie siadamy przy obiedzie,

i mając tylko siebie szukamy się wzajemnie.

Poprowadź mnie przez życie,

poprowadź takim łanem,

niech czuję się kosmicznie

po wieki, wieków, amen.

A jeśli już po żniwach i rżysko rani stopy

na chwilę się zatrzymaj i szukaj lepszej drogi.

Istniejesz w mojej głowie

przez wszystkie długie lata,

i chyba dzięki tobie

w te łany chcę powracać.

Więc dalej po te maki, codziennie aż do skutku,

wypowiedz moje imię i zbliż się powolutku.

A jeśli znów mnie spłoszysz

ucieknę jak najdalej,

nie zaznasz już miłości

i będziesz sam jak palec.

15.02.2018