Podaj szybko swoje dłonie,
nie uciekaj w taki dzień,
wiosna nam za chwilę powie
jak ukwiecić każdy dzień.
Wyjdzie dziadek prosto z ramy
i popatrzy tak jak my;
nastąpiły wielkie zmiany,
a w tych zmianach ja i ty.
My zbudziwszy w sobie lazur
popłyniemy w siną dal,
i ujrzymy pokaz slajdów
czując bliskość dwojga ciał.
A pod klonem, tam pod borem
zagubimy się jak nikt;
i rozsypie się nam worek
myśli, które pragną żyć.
Przytuleni, ożywieni
pobudzimy w sobie krew.
Tam wśród kwiatów i zieleni
znikną tiule białych mgieł.
Nie uciekaj, i nie zwlekaj,
gdy rozkwita każdy pąk,
poczuj ile jeszcze piękna
niesie w darze tobie los.
20.02.2018
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz