czwartek, 26 października 2023

Gdy jutra może już nie być

 

Rozum niekiedy nam kłamie,

gdy cisza utknie w bezsensie,

nikogo za to nie ganię,

bo przecież może być pięknie.


Serce maluje obrazy,

których dotykać pragniemy

i ciągle mówi, że marzy

o tym, co jeszcze mieć chcemy.


Po co więc ciężkie powieki

od zmartwień w ciasnej kapocie,

po co się męczyć i gnębić,

skoro to życie tak płoche?


Za nami wiele jest ścieżek,

nie zawsze takich, jak chcemy,

przed nami los pisze wiersze,

a czytać przecież umiemy.


Chwytajmy w dłonie okruszki

szczęścia, gdy na nas już czeka,

z okruszków świat jest caluśki

rzeźbiony ręką człowieka.

15.10.2023


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwięziona

Wpatrzona w sufit nie wiem co dalej, jest cicho-ciemno, myślę ospale, nogi zgłupiałe leżą jak kłoda, a tak im śpieszno zbiec już po schodach...