Jak samotny liść zbyt silny, by spaść
śpiewam i tańczę, nie liczy się czas.
Więc jeśli przyjdzie do głowy ci strach
do góry się wznieś i tańcz tak jak ja....
Nas wciąż ubywa i zmienia się świat,
lecz się nie spieszmy aleją iść gwiazd.
Potargał mnie wicher, przysypał mnie piach,
a jednak jestem, i czuję, że trwam.
Życie przemija zbyt szybko, to wiem,
jest jednak drogą mówiącą nam, że:
żyć trzeba umieć bez zdrady i kłamstw,
by móc powiedzieć – mam wiele wciąż szans
A jeśli przyjdzie do głowy ci śmierć;
pamiętaj – jestem, choć tańczę we mgle.
Weź się ogarnij i chciej nadal chcieć
coś zmienić w życiu, by było tu lżej.
…...............
Przeminą chwile, przeminiesz i ty,
więc proszę nie gaś potrzebnych nam dni.
To w twoich dłoniach jest światło i mrok,
to w twoim sercu buduje się moc.
11.11.2022 Maria Sikorska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz