niedziela, 21 lipca 2019

Nim skończy się opowieść

Choć ten przekorny los
obdarza nas niechcianym
i grozi piorunami,
to dobrze wiem i ty chyba też,
że mamy, to co mamy.
...
Za oknem już dokucza chłód,
choć lato w kalendarzu,
szukamy wciąż dla siebie dróg,
a nie ma drogowskazów.

Więc powiedz mi jak sięgnąć gwiazd
mój stary przyjacielu,
nie mamy już tak wielu szans
na życie po innemu.

Za bardzo czas poganiał nas
i droczył się po drodze,
lecz teraz chcę nie licząc lat
pozmieniać to, co mogę.

Zaśpiewam ci być może pieśń,
wrzosami ją ozdobię,
a ty jak sen pozwolisz wejść,
nim skończy się opowieść.
21.07.2019

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwięziona

Wpatrzona w sufit nie wiem co dalej, jest cicho-ciemno, myślę ospale, nogi zgłupiałe leżą jak kłoda, a tak im śpieszno zbiec już po schodach...