Nic prostszego

Ty ciągle na gitarze

zabijasz cenny czas,

i dajesz ludziom w darze

iluzje z tamtych lat.

Ja nie chcę o miłości;

to przecież tani chwyt...

ja pragnę o wolności,

i drodze szarych dni.

Więc śpiewaj mi kolego

piosenki, które znam,

a jeśli coś nowego;

to poczuj to co ja.

Wokoło park szaleńców

urządza sobie bal,

nie trzeba nam koncertów,

i całej listy strat.

Krwawicę naszych ojców

osiadła biała mgła,

otula jak w amoku

historię z tamtych lat.

Już grabarz doły kopie,

bo czeka na nie śmierć,

przy grobie piwo żłopie;

zapija własny cień.

Wyłóżmy dziś na tacę

bolączki naszych mam,

to przecież takie łatwe,

gdy trzeba wielkich zmian.

15.05.2019