Kormorany

Powróciła w snach melodia,

słychać jeszcze kormorany,

chce prowadzić brzegiem morza

do znajomej nam przystani.

Gdy usiądę w kawiarence

wszystkie struny będą drgały,

ty jak zwykle zechcesz więcej

bez zwijania w porcie żagli.

Chcę popłynąć na skraj świata

myślą, mową i uczynkiem,

czuć, że jestem znów na falach

zawstydzonych tuż przed świtem.

Rozkoszować się melodią,

jej bezpańskim snem i jawą,

niech więc płynę swoją łodzią,

i niech święci błogosławią.

Umknie pewnie czar piosenki

do zwyczajnych spraw przyziemnych,

lecz mnie chyba nie potępisz,

że prowadzę takie gierki.

Niech melodia w snach kołysze

dając namiar do przystani,

ty bądź blisko, coraz bliżej,

nawet gdy się świat wypali.

18.03.2013