Każdy
z nas idzie po jakieś drodze,
wytycza
cele na przyszłe dni,
miota
się z prawdą lepiej i gorzej,
czasami
nie wie jak dalej żyć.
Patrzy
na ludzi zdrowych i silnych,
gdzie
do bogactwa już tylko krok...
Zazdrość
go zżera, zostawia z niczym,
jakby
już przegrał swój własny los.
A
nikt nie mówi, że życie jest proste,
że
równe szanse ma każdy z nas...
Warto
na przekór swój wózek toczyć,
aby
pokazać na co nas stać.
I
chociaż w kościach nieraz nas łamie,
a
próg się staje wierzchołkiem gór -
trzeba
iść dalej panowie, panie
po
swoje jutra odarte z piór.
Bo
nie pałace i piękne szaty
zdobią
od wewnątrz każdego z nas.
Cieszmy
się zatem, z tego co mamy
i
nie żałujmy straconych szans.
10.09.2019
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz